ความรัก"กับ"ความอดทน"
สิ่งที่มนุษย์ทุกคนมีและไม่มีวันหมดไปได้คือ “ความรัก”
แต่สิ่งที่มนุษย์มีความจำกัดคือ “ความอดทน”
ยิ่งรักมากก็ยิ่งต้องอดทนกับปัญหาต่างๆไว้.......เพื่อให้รักนั้นยืนนาน
แต่ในทิศทางตรงกันข้าม...
เมื่อใดที่ไม่มี “ความรัก” “ความอดทน” ก็ไม่มี
สิ่งใดที่เคยอดทนได้....ก็เปลี่ยนแปลงไป
สิ่งใดที่เคยเห็นดีเห็นชอบ....กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา
และท้ายที่สุด........
“เรา” ก็เป็นฝ่ายทิ้ง “รัก” นั้นให้จบลง
แต่ยังมีความจริงอีกอย่างหนึ่งที่คนเรามักมองข้ามกันไปบางครั้ง
ความรักของเราอาจจบลง.....ทั้งที่ความรู้สึกรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่ง“ความอดทน”บอกให้เราต้องไป....ไปทั้งๆที่ยังรัก
เพราะหากรักแล้วยังต้องเจ็บต้องช้ำทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึงการจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็ง...เพื่อที่จะลุกขึ้นได้ใหม่....ในวันข้างหน้า
เพื่อน
เพื่อน คือ คนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน-แต่...ก็รักกันได้
ไม่ต้องเห็นหน้ากันทุกวัน แต่...ก็รักกันได้
ไม่ต้องหวานใส่กัน แต่...ก็รักกันได้
ตรงกันข้าม... ถ้าเรารักอยู่ฝั่งเดียว ก็...เป็น เพื่อน กันไม่ได้
เพราะ เพื่อน ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่ ที่เหมือนคำว่า พ่อแม่
ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่ อย่างคำว่า แฟน
แต่...เพื่อน เกิดจากการกระทำให้ซึ่งกันและกัน จะอยู่หรือ ไป ก็ใช้ใจเป็นเกณฑ์
ไม่ว่าจะนานเพียงใด เพื่อน..ก็ยังเป็นความทรงจำ เป็นรอยยิ้ม
และ เสียงหัวเราะที่แทบมิเคยเลือนหาย ...
เพื่อนที่เรามั่นใจ และมักระลึกถึง ในยามทุกข์ และ สุข
มิตรภาพระหว่างเพื่อนแท้ กับ เพื่อนแท้ ไม่เคยต้องบอกกล่าว ว่า ใครมี ฐานะ กว่าใคร
ไม่มีคำพูดว่าใคร หน้าตา ดี กว่าใคร เพราะ เราใช้ใจเป็นสิ่งชี้วัดความเป็น...เพื่อน
พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ของมหาวิทยาลัยขอนแก่น
แต่สิ่งที่มนุษย์มีความจำกัดคือ “ความอดทน”
ยิ่งรักมากก็ยิ่งต้องอดทนกับปัญหาต่างๆไว้.......เพื่อให้รักนั้นยืนนาน
แต่ในทิศทางตรงกันข้าม...
เมื่อใดที่ไม่มี “ความรัก” “ความอดทน” ก็ไม่มี
สิ่งใดที่เคยอดทนได้....ก็เปลี่ยนแปลงไป
สิ่งใดที่เคยเห็นดีเห็นชอบ....กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา
และท้ายที่สุด........
“เรา” ก็เป็นฝ่ายทิ้ง “รัก” นั้นให้จบลง
แต่ยังมีความจริงอีกอย่างหนึ่งที่คนเรามักมองข้ามกันไปบางครั้ง
ความรักของเราอาจจบลง.....ทั้งที่ความรู้สึกรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่ง“ความอดทน”บอกให้เราต้องไป....ไปทั้งๆที่ยังรัก
เพราะหากรักแล้วยังต้องเจ็บต้องช้ำทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึงการจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็ง...เพื่อที่จะลุกขึ้นได้ใหม่....ในวันข้างหน้า
เพื่อน คือ คนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน-แต่...ก็รักกันได้
ไม่ต้องเห็นหน้ากันทุกวัน แต่...ก็รักกันได้
ไม่ต้องหวานใส่กัน แต่...ก็รักกันได้
ตรงกันข้าม... ถ้าเรารักอยู่ฝั่งเดียว ก็...เป็น เพื่อน กันไม่ได้
เพราะ เพื่อน ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่ ที่เหมือนคำว่า พ่อแม่
ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่ อย่างคำว่า แฟน
แต่...เพื่อน เกิดจากการกระทำให้ซึ่งกันและกัน จะอยู่หรือ ไป ก็ใช้ใจเป็นเกณฑ์
ไม่ว่าจะนานเพียงใด เพื่อน..ก็ยังเป็นความทรงจำ เป็นรอยยิ้ม
และ เสียงหัวเราะที่แทบมิเคยเลือนหาย ...
เพื่อนที่เรามั่นใจ และมักระลึกถึง ในยามทุกข์ และ สุข
มิตรภาพระหว่างเพื่อนแท้ กับ เพื่อนแท้ ไม่เคยต้องบอกกล่าว ว่า ใครมี ฐานะ กว่าใคร
ไม่มีคำพูดว่าใคร หน้าตา ดี กว่าใคร เพราะ เราใช้ใจเป็นสิ่งชี้วัดความเป็น...เพื่อน
ความเพียร
การสร้างสรรค์ตนเอง.....การสร้างบ้านเมืองก็ตาม
มิใช่ว่าจะสร้างในวันเดียว.....ต้องใช้เวลาต้องใช้ความเพียร
ต้องใช้ความอดทน เสียสละ.......แต่สำคัญที่สุดคือความอดทน
คือไม่ย่อท้อ ไม่ย่อท้อในสิ่งที่ดีงาม.....สิ่งที่ดีงามนั้น ทำมันน่าเบื่อ
บางทีเหมือนว่าไม่ได้ผล ไม่ดัง.........คือดูมันครึทำดีนี่
มิใช่ว่าจะสร้างในวันเดียว.....ต้องใช้เวลาต้องใช้ความเพียร
ต้องใช้ความอดทน เสียสละ.......แต่สำคัญที่สุดคือความอดทน
คือไม่ย่อท้อ ไม่ย่อท้อในสิ่งที่ดีงาม.....สิ่งที่ดีงามนั้น ทำมันน่าเบื่อ
บางทีเหมือนว่าไม่ได้ผล ไม่ดัง.........คือดูมันครึทำดีนี่
แต่ขอรับรองว่าการทำให้ดีไม่ครึต้องมีความอดทน........เวลาข้างหน้าจะเห็นผลแน่นอน
ในความอดทนของตนเอง
ในความอดทนของตนเอง
